Veel nieuwe kennis over de relaties tussen de twee hersenhelften is opgedaan door onderzoek onder epilepsiepatiënten. In ernstige gevallen van epilepsie beginnen elektrische stormen in één kant van de hersenen, maar verspreiden ze zich al snel naar andere delen, waardoor een acute epileptische aanval ontstaat. Tijdens dat soort toevallen verliezen patiënten de controle over hun lichaam en als ze vaak dergelijke toevallen hebben, kunnen ze niet functioneren in een baan en geen normaal leven leiden. Medio twintigste eeuw verlichtten artsen, als alle andere behandelingen zonder effect bleven, de kwaal door de dikke zenuwkabel tussen de twee hersenhelften door te snijden, zodat elektrische stormen die in de ene hersenhelft beginnen niet kunnen overslaan naar de andere. Voor hersenwetenschappers waren deze patiënten een goudmijn van verbluffende winkel huren nijmegen onderzoeksgegevens. De opmerkelijkste onderzoeken met patiënten met gescheiden hersenhelften zijn grotendeels uitgevoerd door professor Roger Wolcott Sperry, die in 1981 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde kreeg voor zijn baanbrekende ontdekkingen, en door zijn student, professor Michael S. Gazzaniga. Eén onderzoek werd uitgevoerd met een tienerjongen. Die kreeg de vraag wat hij later wilde worden. Technisch tekenaar, antwoordde hij. Dit antwoord kwam uit zijn linkerhersenhelft, die een cruciale rol speelt bij logisch redeneren en spraak. Maar de jongen had in zijn rechterhersenhelft nog een actief spraakcentrum, dat niet over vocale taal ging, maar wel woorden kon spellen met Scrabblesteentjes. De onderzoekers waren benieuwd wat de rechterhersenhelft zou zeggen. Dus legden ze Scrabbelsteentjes op een tafel en schreven op een stuk papier: ‘Wat wil je later worden?’ Dit papier legden ze links van de jongen op tafel, aan de rand van zijn blikveld. Gegevens uit de linkerkant van het blikveld worden verwerkt in de rechterhersenhelft. Aangezien de rechterhersenhelft geen vocale taal kon gebruiken, zei de jongen niets, maar zijn linkerhand begon razendsnel over de tafel te bewegen om er steentjes af te plukken, waarmee hij ‘autorace’ spelde. Bijna griezelig om te zien.11 Patiënt WJ, een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog, vertoonde al net zulk spookachtig gedrag. De handen van WJ werden elk door een andere winkel huren amsterdam hersenhelft bestuurd. Aangezien de twee hersenhelften niet met elkaar in verbinding stonden, gebeurde het soms dat zijn rechterhand een deur wilde openen, terwijl zijn linkerhand tussenbeide kwam om de deur dicht te gooien.