Mentaal en fysiek bewustzijn

Gerelateerde afbeelding

Persoonlijk ben ik vaak blij dat de oorlog op mijn pad is gekomen. Ik realiseer me nu hoe kleinzielig het leven eigenlijk is. Ik denk dat de oorlog iedereen een kans heeft gegeven om bij wijze van spreken ‘buiten zichzelf te treden’ [“.]Ik voor mij kan in elk geval zeggen dat ik nooit in mijn leven zo’n woeste vreugde heb gevoeld als bij het inzetten van een groot offensief, zoals bijvoorbeeld dat van afgelopen april. De opwinding van pakweg het laatste halve uur daarvoor is met niets te vergelijken.9
De journalist Mark Bowden vertelt in zijn bestseller Black Hawk Down in vergelijkbare termen over de kantoorruimte huren nijmegen strijdervaringen van de Amerikaanse soldaat Shawn Nelson in het Mogadishu van i993:
Het was moeilijk te omschrijven hoe hij zich voelde [“.] Het was een soort openbaring. Hij had zich, zo dicht bij de dood, nog nooit zo levend gevoeld. Er waren momenten in zijn leven geweest waarop hij de nabijheid van de dood had gevoeld, zoals die keer dat een andere auto in volle vaart achter een scherpe bocht vandaan kwam en hem nét niet frontaal raakte. Op die dag had hij met dat gevoel geleefd, toen hij de dood in de ogen had gezien [“.] moment na moment na moment, drie uur of nog langer [“.] De strijd was [“.] een staat van opperst mentaal en fysiek bewustzijn. In die uren, daar op straat, was hij niet Shawn Nelson, hij had geen band met de buitenwereld, geen rekeningen die betaald moesten worden, geen emotionele banden, niets. Hij was alleen een mens die van de ene nanoseconde tot de volgende in leven bleef en de ene ademteug na de andere nam, in het volle bewustzijn dat elke ademtocht zijn laatste kon zijn. Hij had het gevoel dat hij nooit meer de oude zou worden.10
Adolf Hitler was ook veranderd door zijn oorlogservaringen en had het licht gezien. In Mein Kampf vertelt hij hoe het aanvankelijke enthousiasme van de soldaten kort na de aankomst van zijn eenheid bij de frontlinie omsloeg in angst, waartegen elke soldaat een genadeloze innerlijke oorlog moest voeren, waarbij ze hun zenuwen tot het uiterste moesten inspannen om er niet door overweldigd te kantoorruimte huren rotterdam worden. Hitler zegt dat hij die innerlijke oorlog in de winter van i915-’16 won. ‘Eindelijk,’ schrijft hij, ‘was mijn wil de onbetwiste meester [“.] Ik was nu kalm en vastberaden. En dat bleef zo. Nu kon het Noodlot met de ultieme beproevingen komen, zonder dat mijn zenuwen of mijn rede het zouden begeven.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *